MAYIS ISLIKLARI ŞİİRİ ASENA NUR KAHRIMAN

MAYIS ISLIKLARI ŞİİRİ ASENA NUR KAHRIMAN, ASENA NUR KAHRIMAN, MAYIS ISLIKLARI, MAYIS ŞİİRLERİ, ÖZGÜN ŞİİRLER, ŞİİR KÖŞESİ, 

MAYIS  ISLIKLARI

İçimden bir parça kopuyor

Mayıs ayında üşüyorum.

Cami  avlularında  yürüyen bacaklar

Fırsat bulamıyor düşünmeye.

Bellerine  kadar  inmiş  eller

Dünya  yükünü  yük edinmişler.

Ölüler  duaya  muhtaç

Canlılar ölüme hasret yaşıyor.

Toprak yüzü  gören   eskide  kalmış.

Bir  ezan  sesi duyuluyor,  yere  bakmıyor  insanlar.

Birbirini  yemeye  tutuşmuşlar

Kimse  kimseyi  dinlemiyor.

Yağmur  yağıyor,

Islanıyor üstüm başım…

Telaşı  kalmamış  ruhların …

 Hengamesi  hissediliyor

Toplu  taşıma  araçları  dolup  taşıyor.

Bir çocuk  soruyor, nereye  gidiyor  bu  insanlar?

Gözlerimi deviriyorum ışıklara

Gözümü  alıyor  ten  rengi  günahlar.

Yaşanmıyor  bu  şehirde

Üzerime  bir şey alıyorum bende

Mayıs  ayında  üşüyorum.

Fark edemiyorum, gidecek  yerim  kalmıyor.

Elimi cebime  atıp  gölgeme  bakıyorum.

Düşüncelerim  zavallı,  avazı  çıkmıyor.

Kendi  önlerinden  çekilmiyor  insanlar.

İyiyim  derken  kendime

Kendim  kendime  acıyorum.

Özdeyişler  yönünü  şaşırdı

Hep  bir  acizlik  peşinde.

Dün  bugünden  şikayetçi  oluyor

Bugün  dünden  habersiz.

Yine bir mayıs sabahı, bir  kuş  uçuyor gökyüzüne

Ben yine  düşlüyorum….

Özlüyorum..

                                            Asena  Nur  Kahrıman….  J J